Organizacijska inteligencija (OI) se odnosi na sposobnost pametne integracije raspoloživih resursa s ciljem ostvarivanja kompleksnih ciljeva. Albrecht zaključuje da inteligentni ljudi okupljani u grupe teže kolektivnoj gluposti. Međutim, da bi neka organizacija mogla optimalno angažirati raspoložive resurse i potencijale, vrlo je važno ostvariti ukupnu sinergiju vizije, misije, kulture, politike i procedura kojima će se to ostvariti.
Organizacijska inteligencija podrazumijeva kontinuiranu višesmjerne komunikacije između menadžmenta, zaposlenika, članova, korisnika i svih ostalih dionika koji predstavljaju okruženje organizacije.
Empirijska istraživanja organizacijske inteligencije u Republici Hrvatskoj pokazuju da (Ekonomski pregled):
- postoji statistički značajna pozitivna povezanost između OI i konkurentnosti
- male i srednje organizacije pokazuju višu razinu OI od velikih organizacija
- organizacije u privatnom vlasništvu pokazuju višu razinu OI od javnih organizacija
Kolektivna glupost, može se prepoznati u: niskoj kvaliteti proizvoda/ usluga; nedostatku jasne vizije i misije; postojanju informacijskih silosa koji međusobno ne komuniciraju; i u pretjeranoj i besmislenoj birokraciji, koja koči i destimulira bilo kakvu kreativnost. Naravno, ta kolektivna nesposobnost nije nužan i neizbježan dio razvoja neke organizacije ili poduzeća, nego mogućnost do koje dolazi u onoj mjeri u kojoj inteligentni pojedinci dozvoljavaju da se dogodi. U organizaciji koja se bazira na znanju, entropija je količina izgubljene i besmisleno utrošene energije uma, koja ne može biti mobilizirana u ostvarivanju organizacijske misije. Nasuprot tome, sintropija predstavlja udruživanje ljudi, ideja, resursa, sustava i vodstva na takav način koji omogućuje potpunu kapitalizaciju njihovih mogućnosti. Dok entropiju karakterizira gubitak energije uzrokovan različitim oblicima nereda, sintropija predstavlja dobitak energije ostvarene organizacijskom inteligencijom.